چگونگی فتنه سقیفه و غصب خلافت برحق امیرالمؤمنین علی(ع) و هجوم به خانه وحی

چگونگی فتنه سقیفه و غصب خلافت برحق امیرالمؤمنین علی(ع) و هجوم به خانه وحی

 

ارتحال پیغمبر (ص)

«و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل‏» (1)

ناگهان از درون خانه عایشه شیونى برمى‏خیزد.پیغمبر خدا بدیدار خدا رفت!این خبر چون صاعقه بر سر مردم فرود مى‏آید.پیغمبر مرده است.در آن لحظه‏هاى پر اضطراب و در میان موج گریه و آه و افسوس ناگهان فریادى سهمگین بگوش مى‏رسد:

-نه!هرگز!دروغ است!دروغ مى‏گویند!محمد نمرده است!او نمى‏میرد!آنکه چنین سخنى مى‏گوید منافق است!او بدیدار خدا رفت!او چون عیسى مسیح است که بآسمان عروج کرد!او چون موسى بن عمران است که چهل شب در کوه طور بسر برد!بخدا هر کسى بگوید محمد مرده،دست و پاى او را مى‏برم (2) .

-عمر چه مى‏گوئى؟این حرفها چیست؟

-ابو بکر!تو هم مى‏خواهى بگوئى محمد مرده؟

-آرى او مرده!مگر کلام پروردگار را فراموش کرده‏اى که خطاب بدو مى‏فرماید.«تو مى‏میرى و دیگران هم مى‏میرند» (3) .

-مثل اینکه براى نخستین بارست این آیه را مى‏شنوم.حالا چه باید کرد؟

-معن بن عدى و عویم بن ساعده مى‏گویند سعد بن عباده با کسان خود به سقیفه رفته‏اند تا جانشین پیغمبر را بگزینند.ممکن است انصار با سعد بیعت کنند و از ما پیش بیفتند.معن مى‏گوید فتنه‏اى آغاز شده و شاید خدا آنرا بوسیله من بخواباند (4) تا دیر نشده باید به سقیفه برویم.
 

[ادامه مطلب را در اینجا بخوانید ...] الهم عجل لولیک الفرج...